วันนี้ไปกินเจที่ตลาดสวนหลวง ตื่นตาตื่นใจกับร้านขายอาหารเจมากมาย เดินรอบหนึ่งเพื่อจะดูว่าจะนั่งร้านไหนดี เพราะดูน่ากินทุกร้าน แต่คนเยอะมาก เดินเข้าร้านหนึ่งก็เต็ม วนออกไปเข้าอีกร้านก็แย่งกันจ้าละหวั่น และด้วยความขี้เกียจกับการเล่นเก้าอี้ดนตรีของแต่ละร้าน เลยตัดสินใจจบที่ ร้านคั่วไก่ (ซะงั้น) เลยไม่ได้กินเจอย่างที่ต้องการ
พอนั่งลง สั่งทุกอย่างเรียบร้อย มีเด็กเข็นรถเข้ามาขายน้ำ ปากก็โพทนา ถามเราว่า “เอาน้ำอะไรดีคร้าบ มีน้ำตาลสด น้ำกระเจี๊ยบ” และอะไรก็ไม่รู้ จำไม่ได้ เพราะพูดเร็วเหลือเกิน บังเอิญว่ารถเข็นที่น้องเข็นมา มันเป็นเหมือนถังแช่ของเย็น ๆ (ไม่รู้ว่าเค้าเรียกว่าอะไร) สีน้ำเงินทึบ ๆ เราก็เลยถามกลับว่าขวดละเท่าไหร่ น้องตอบมาเลย “พี่จะเอาน้ำอะไรดีหละครับ” เราก็งง แต่ก็คิดว่า…….สงสัยน้ำคนละประเภท ราคาเลยต่างกัน พอถาม น้องมันดันตอบมาเป็น 1 คำตอบ แต่ 3 ครั้ง คือ “30 บาท ครับ” แควนเราเลยสวนกลับทันที “อ้าว แล้วทำไมต้องถามหละว่าเอาน้ำอะไรดี ในเมื่อมันราคาเดียวกันหมด” น้องมันก็หัวเราะ “แฮะ ๆๆๆ” จริง ๆ แล้วที่เด็ดไม่ได้อยู่ทีคำตอบของราคา แต่พอเราบอกว่า “ขอดูขวดหน่อยสิ จะได้รู้ว่าซื้อดีไหม เกิดขวดมันเล็ก ราคา 30 บาทมันไม่คุ้ม พี่คงซื้อไม่ไหวง่ะ” น้องมันก็อึกอัก ๆๆๆ พูดวกไปวนมาแค่ประโยคเดียวว่า “พี่จะเอาน้ำอะไรหละคร้าบ” เราต้องจี้จนมันยอมเอาขวดน้ำออกจากถังแช่มาให้ดู
ขวดมันเล็กมากเลยอ่ะ น่าจะใหญ่กว่า splash นิดหนึ่ง เราเลยต่อรอง 20 ได้ไหม เจ้าเด็กน้อยหัวใส ก็ยืนยัน เอา 30 จนแควนเราต้องโพล่งออกมาว่า “ขายของต้องซื่อสัตย์หน่อยนะ (ประมาณว่าอย่าโก่งราคาขาย)” เท่านั้นแหละ น้องก็หน้าเจื่อน เราก็สงสาร แต่ก็ยืนยันกะน้องต่อว่า 20 บาทขาดตัว น้องมันก็โอเค สุดท้ายเราก็ซื้อน้ำตาลสดมากินในราคา 20 บาท (ขวดเล็กกว่าที่เราเคยซื้อมา)
มันเป็นอะไรที่แปลกเนอะ คนขายของสมัยนี้ ตอนแรกเรามองว่าเด็กตัวแค่เนี้ยมาขาย ดูขยันดี น่าอุดหนุน แต่พอเจออย่างนี้ก็อึ้ง ๆ ไม่รู้ว่าจะคิดว่า เด็กสมัยนี้มันหัวการค้า หรือฉลาดแกมโกงกันแน่
3 Comments
aboutabird
สวนหลวง ร.9 หรือป่าวครับ
แถวบ้านผมเลย
projectone
ไม่ใช่นะมันอยู่หลังตลาดสามย่านไง ของกินร่อยๆทั้งนั้น ลองไปดู
รับทำ SEO
ผมเคยเจอบนรถไฟ ชั้น 3 ขวดน้ำ ไม่รู้วนใส่น้ำกี่รอบ
หลอดนี่แบบเป็นรอย เละเทะ เลย จากนั้นมา ไม่กล้า
ซื้อน้ำเปล่า บนรถไฟอีก อย่างน้อยก็พวกน้ำอัดลม พวกเบียร์
ไปเลยดีกว่า 🙂