รีวิววันนี้ถือเป็นรีวิวที่เร็วที่สุดของผมก็ได้ครับ เพราะพึ่งไปเก็บภาพมาหมาดๆ เมื่อคืนนี้เอง
วันที่ 5 ธันวาคมของทุกปี วันพ่อแห่งชาติ ถือเป็นวันแห่งความสุขของคนไทยทุกๆปี
ปีนี้ถือเป็นปีพิเศษที่มีการย้ายการจัดงานจากสนามหลวงเช่นทุกปีมาที่แม่น้ำเจ้าพระยาตรงระหว่างสะพานพระปิ่นเกล้าจนถึงหน้าศิริราช
เนื่อง ด้วยภาครัฐเองต้องการให้พิธีเฉลิมฉลองในครั้งนี้จัดเพื่อให้ พระองค์ได้ทรงทอดพระเนตรจากโรงพยาบาลศิริราชได้และให้คนไทยทั้งประเทศได้ชม งานเฉลิมฉลองกลางสายน้ำสำคัญของกรุงเทพฯ นี้ด้วย
สำหรับผมแล้วปีนี้ ถือว่ามีโอกาสได้มีส่วนร่วมกับพี่น้องคนไทยจำนวนนับ หมื่นๆคนในบริเวณปิ่นเกล้า ซึ่งปรกติผมจะไม่ได้อยู่กรุงเทพฯครับ ขึ้นเหนือทุกปี ปีนี้เป็นปีแรกที่ได้อยู่
ผมจึงไม่พลาดที่จะเก็บเกี่ยวประสบการณ์ครั้งนี้ร่วมกันกับงานเฉลิมฉลองของคนไทย
ไปชมภาพความประทับใจครั้งนี้ในมุมเล็กๆมุมนึงของผมกันครับ
18.00 น.
ผมมาถึงตรงบริเวณสะพานพระรามแปดในขณะที่พยายามเบียดเสียดผู้คนเพื่อขึ้นไปยังบนสะพาน
หลังจากพยายามไหลขึ้นไปจนสำเร็จด้วยปริมาณผู้คนจำนวนมากสุดท้ายก็ต้องยอมแพ้ครับ
คนมากจนไม่สามารถจะถ่ายอะไรติดได้เลยหลังจากไหลกลับลงมาข้างล่าง ลังเลพักนึง ตัดสินใจว่าไปลุยที่ปิ่นเกล้าครับ
ถึงปิ่นเกล้า คนไมไ่ด้น้อยกว่าเท่าไหร่นัก ลงจากมอเตอร์ไซต์จ่ายค่ารถเสร็จก็ได้ ยินเสียงพลุดังแล้วครับ
ผู้คนต่างร้องตะโกนคำว่า ทรงพระเจริญ ดังกึกก้องไปหมด
ผมฟังแล้วก็ทั้งตื้นตันและขนลุก…ตั้งสติได้บอกตัวเองว่ายังไมไ่ด้ถ่ายอะไรเลยเรา
ต้องเดินท่ามกลางเสียงพลุดังสนั่นทั่วฟ้าผู้คนต่างปรบมือดีใจ กันทั่วหน้า
เดินมาจนถึงถนนหน้าวิทยาลัยนาฎศิลป์ เห็นโคมล่องลอยกันแล้วผู้คนเริ่มจับกลุ่มปล่อยโคมลอยกันแล้ว เลยหยุดตั้งกล้องเก็บภาพมันตรงนี้ล่ะครับ
เสียงยินดีใกล้ๆตัวจากด้านหลังมีหญิงชายตบมือยิ่มแย้มดีใจที่ปล่อยโคมสำเร็จ
ผมหันกลับไปเก็บภาพ พลางนึกในใจไม่มีเวลา set อะไรเลยต้องกดแล้วเรา…
ภาพ หลายๆภาพดัน iso ไปสุดทาง พลางคิดในใจ noise กระจายแน่ๆแต่ยังไงก็ต้องถ่ายแล้วครับ ภาพนอกจาก noise แล้วยังไหวอีกต่างหากขาตั้งก็ยังไม่ได้ก้างเลย ไม่ทันแล้วครับ
ภาพ ตรงหน้าที่เห็นผ่าน viewfinder คือผู้คนจำนวนมากที่เริ่มปล่อยโคมลอยขึ้นฟ้ากัน หน้าตาทุกคนมีความสุขส่งเสียงปรบมือดีใจ พร้อมกับหลายๆคนที่ยืนลุ้นว่าจะขึ้นได้หรือไม่
ระหว่างที่ลุ้นบางโคมอาจจะไม่ขึ้นบางทีมีจะหล่นใส่หัวคนข้างๆแต่ก็มีคนคอย ช่วยพยุงโคมไว้ ไม่ให้หล่น แถมคนที่จะโดนก็ไม่โกรธกันด้วย… สังคมแห่งการช่วยเหลือเกื้อกูลกันแบบนี้ที่ พ่อคงอยากเห็น
20.17 น.
ผม เดินต่อมาจนข้ามเข้าไปตรงถนนหน้าสะพาน ที่ตอนนี้พี่น้องชาวไทยนั่งบ้างลุกบ้างรอชมโคมชุดใหญ่ที่จะปล่อยหลัง 20.30 น. ทุกคนเฝ้ารอครับ
ผมยังหามุมที่จะวางขาตั้งลงได้ คงต้องตั้งหลักกันตรงนี้แล้วล่ะครับ
หัน ไปคุยกับพี่ทหาร ข้างๆ ถามถึงกำหนดการต่างๆ จึงได้รู้ว่า โคมๆรอบๆตัวพี่ทหารกลุ่มนี้คือโคมสำรองที่รอแจกจ่ายกับประชาชนที่มารอชมอยู่ ตอนนี้
20.30 น.เศษๆ
ไม่ นานเวลาที่รอคอยก็มาถึง สำหรับคนที่อยู่บริเวณสะพานนี้จะไม่ทราบเหตุการณ์ที่เกิดในแม่น้ำแต่อย่างใด ครับ เพราะห่างจากแม่น้ำพอสมควร มีเพียงพี่ทหารกลุ่มนี้ที่เริ่มแจกจ่ายกับประชาชนแล้วใ้ห้ช่วยกันเตรียมจุด โคมกัน
อึด ใจสัญญานการจุดก็มาถึง พลุถูกยิงขึ้นฟ้าเป็นระยะพร้อมเสียงแซ่ซ้องดังไปทั่วว่าทรงพระเจริญ ทรงพระเจริญ ดังกึกก้องไปทั่วจริงๆครับ ใครมาอยู่ด้วยกันคงสัมผัสได้ถึงพลังที่ส่งต่อถึงกันได้อย่างดี
ตอนนี้ โคมก็เริ่มลอยจากบนสะพานแล้วครับ เป็นภาพที่แทบชีวิตนี้ไม่รู้จะหาชมได้อีกไหมจริงๆ
ฝูง โคมลอยเบียดเสียดขึ้นไปบนฟ้า ผมไม่รู้จะบรรยายให้เห็นภาพได้ไงนะครับ รู้แต่ว่านิ้วที่กดชัตเตอร์ รัวไม่หยุดเลย กล้องทุกตัวต่างจับจ้องไปบนท้องฟ้า
ข้างๆก็มีเสียงเฮลั่นไปทั่ว เพราะโคมที่ได้รับมาเริ่มทยอยจุดและเริ่มลอยจากตรงหน้าผมนี้เอง
มีน้องๆนักศึกษากลุ่มใหญ่ที่มาร่วมงาน ต่างโห่ร้องปรบมือกับความสำเร็จตรงหน้าที่ร่วมกันจุดโคมให้ลอยขึ้นไปได้
เสียงเฮครั้งแล้วครั้งเล่า ที่ทุกครั้งที่โคมที่ร่วมใจกันจุดลอยขึ้นไป เป็นสาย เห็นแล้วตะลึงจริงๆครับ
ก่อนจะเดินจากจุดนี้ไปต่อจับภาพโคมใกล้ไว้ได้
หลัง เวลาผ่านไปพักใหญ่ๆ ผู้คนสามารถขึ้นสะพานไปได้แล้วทหารเลิกกั้น
ปล่อยให้ประชาชนไหลกันขึ้นสะพานไป ภาพผู้่คนที่หลั่งไหลกันขึ้นไปบนสะพาน
เป็นภาพที่คงหาชมไม่ได้อีกแล้วสำหรับผม
มองไปตามแนวสะพานหาพื้นไม่เจอเลยครับ
ไหล จนมาได้กลางๆสะพานคิดว่า คงต้องปักหลักแล้วครับ ผมเลือกมาทางด้านสะพานพระราม 8 ด้วยอยากเก็บภาพตึกที่ฉายภาพและเก็บภาพเรือที่ยังคงมีอยู่ในแม่น้ำ
ภาพเรือและตึกที่ตอนนี้ยังมีแสงสีลายธงชาติฉายอยู่
เรือจากเจ้าหน้าก็เตรียมพร้อม เผื่อเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดไว้ด้านล่างสะพาน
เสียดายที่ขึ้นมาไม่ทันนะครับ ตอนนี้กองเรือเริ่มทยอยแล่นกลับแล้ว แต่ก็ยังส่งลำแสงยิงขึ้นฟ้าไปตลอดทาง
และ ผมเองก็ได้เวลากลับแล้วเช่นกัน ภาพความประทับใจครั้งนี้ คงตราอยู่ในใจไปแสนนานครับ กองเรือต่างๆยังคงยิงแสงออกมาให้ผู้คนได้ชื่นชมเป็นการสั่งลา
ก่อนจากกับภาพสะพานพระรามแปดยามค่ำคืนพิเศษอีกภาพครับ
ขอลาทุกๆคนด้วยภาพโคมลอยส่งท้าย กันครับ ค่ำคืนที่ผ่านมาคนไทยทั้งประเทศคงมีความสุขกันทั่วหน้า
ขอจบรีวิวแสนประทับใจของผมเอง ที่คงจะเก็บภาพในใจเช่นวันวานนี้ไปอีกแสนนาน …
รู้สึก ว่าบุญของชีวิตนี้แล้วที่ได้เกิดมาใต้ร่มพระโพธิสมภาณขององค์พ่อหลวงของเรา
ขอเป็นประชาชนที่จงรักภักดีกับพ่อหลวงไปตลอดตราบชีวิตจะหาไม่
และ อยากจะเห็นรอยแย้มพระสรวลของพระองค์
เช่นวันพ่อปีนี้อีกทุกๆปีตราบนานเท่านาน
